اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه در منطقه هفت شهر تهران

در این تحقیق ، اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه مورد بررسی و آزمایش قرارگرفته است . جامعه ی آماری این تحقیق ، زنان مطلقه ی مراجه کننده به مرکز مشاوره بهار زندگی و مرکز مشاوره مدیران خانه در منطقه 7 شهرداری تهران است . روش نمونه گیری از طریق نصب اعلامیه های تشکیل کلاس رشد و بالندگی فردی در محدوده ی شهرداری منطقه 7 بوده که نمونه ای به حجم 16 نفر (8 نفر در هر یک از گروههای آزمایش و کنترل) انتخاب شد . گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت مشاوره ی گروهی واقعیت درمانی قرار گرفتند ودر مورد گروه کنترل هیچ اقدامی صورت نگرفت . ابزاری که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت پرسشنامه ی بهزیستی روان شناختی است که توسط زنجانی طبسی ساخته شده است . روش تحقیق روش نیمه آزمایشی از نوع گروه کنترل نابرابر است . همچنین برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روشهای آمار توصیفی از آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره یک طرفه استفاده شده است . نتایج تحقیق نشان داد که واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه در سطح 50/0 > p تاثیر مثبت معنا داری نداشته است همچنین نتایج نشان دهنده ی این است که واقعیت درمانی گروهی بر میزان رضایت از زندگی ، شادی و خوش بینی ، رشدو بالندگی فردی ، میزان ارتباط مثبت با دیگران ، و میزان خود پیروی زنان مطلقه در سطح 50/0 > p تاثیر مثبت معنا داری نداشته است ولی تاثیر مثبتی بر میزان معنویت این افراد در همین سطح معناداری داشته است .